Ik kan het!

Hij is al heel lang groot en hij gaat al bijna naar school.  Dat hij bijna vier jaar op deze wereld is geeft Julian zijns inziens het gevoel dat hij alle wijsheid in pacht heeft. Dat, samen met zijn overtuiging dat hij zo sterk is als de hulk, zo behendig  als spiderman en zo snel als superman, maakt hem soms ontzettend onuitstaanbaar. ‘Maar ik KAN het’ is een uitroep die hij regelmatig gebruikt.

Superman

Wanneer hij vanaf boven aan de trap een ballon naar beneden wil gooien, om deze vervolgens voorbij te rennen zodat hij die van beneden weer op kan vangen, kaatst bij mij op weerstand. Mijn ‘Niet spelen op de trap’, ‘Niet rennen op de trap’ en een wat dreigender ‘Als je per ongeluk uitglijdt of struikelt duikel je zo naar beneden en ga je stuk’ worden boos beantwoord met het inmiddels beruchte ‘Maar ik KAN het’.

Spiderman

Wanneer ik op het aanrecht ben geklommen om servies dat niet gebruikt wordt op de bovenste plank van het keukenkastje te plaatsen, hijst meneer zich al met een knietje op het aanrecht, een arm reikend naar een van de borden die klaar staan om verplaatst te worden, vastbesloten zijn titel als man des huizes vorm te geven.

Hulk

Wanneer ik boven op een trap de ramen sta te lappen en ik opeens krachtig aan de kant word geduwd door de kleine man die met een wisser in zijn hand met vastberaden blik het taakje van mij wenst over te nemen.

(Samen) winkelen

Natuurlijk ben ik trots wanneer we door de supermarkt lopen, hij de producten scant, ze in mijn tas stopt en het wagentje voortduwt tot aan het volgende product. Maar wanneer hij bij onze laatste stop mijn pinpas bijna weggrist en eist dat HIJ mag betalen, zelfs wegrent met de scanner als ik ‘nee’ zeg,  houdt dat trotse gevoel niet bepaald stand. Het zo gemoedelijke tafereeltje verandert dan plots in een waarbij een moeder met diepe frons tussen haar ogen, haar totaal verontwaardigd huilende kind aan zijn mouw meetrekt naar het afrekenapparaat en onder zijn protest  zelf betaalt. Snikkend naast me die krachtige welwillende jongen… ‘Maar mamaaaa…. Ik… KAN… het’.

Uit archief: 2015, 11 april