18jan

Je eerste brief…

Amsterdam, maandag 18 januari 2016

Lieve Petoog,

Petoog in buikAls alles goed blijft gaan is het nog precies vier weken en dan ben je er. Tenminste, als je niet besluit om eerder naar buiten te willen. Je vader denkt namelijk dat dat wel zo is. Hij denkt dat je er klaar voor bent. Misschien ben je dat wel, maar ik denk dat je gerust nog even kunt blijven zitten. Bovendien, hier buiten is het maar koud lieverd, het vriest. Dat betekent dat water ijs wordt en dat je heel veel kleren aan moet als je even een ommetje zou willen maken. Gedoe hoor, dat gefrunnik aan je armpjes en beentjes om er kleding omheen te krijgen, nee, blijf jij voorlopig maar lekker zwemmen in het warme bad.

Ik hoor al weken van de dokter dat het een groot bad is en ik heb het idee dat je je daar prima vermaakt. Je blijft dan wel redelijk zitten aan een kant, maar ik voel toch regelmatig dat je actief met je beentjes en armpjes beweegt. Misschien ben je dan toch op zoek naar een weg naar buiten, zoals je vader denkt?…Of misschien probeer je het troebele water wel voor je ogen weg te vegen om te kijken of je iets in het pikkedonker kunt waarnemen? Vermoedelijk ben je dan ook nieuwsgierig en misschien ook een klein beetje ongeduldig. Maar hoe dan ook heeuuull erg beweeglijk, dat zeker!

We zijn wel benieuwd naar je hoor. Soms loop ik over de overloop boven en valt mijn blik op het licht dat uit jouw kamertje komt. Als in een film zie ik je daar dan uit komen rennen, als klein jongetje van een jaar of twee. Soms ga ik naar jouw kamertje toe en kijk in het nu nog lege bedje. Ik probeer me dan voor te stellen hoe je daar straks ligt te slapen, hoe ik je uit bed til en met je zal gaan knuffelen omdat ik zo blij ben dat je er bent.

Jouw papa kan ook niet wachten. Eigenlijk wacht die al een paar jaar op jou zou je kunnen zeggen. Hij is dan ook best wel zenuwachtig hoor. Hij wil je zo graag zien en vast houden, hij is ook zo benieuwd hoe je er uit ziet. Ook je grote broer Julian is benieuwd hoe je er uit ziet. Hij denkt dat je op hem zal lijken. Als dat zo is heb je straks ook donker haar en bruine ogen en zul je prachtig zijn.

Ik denk dat Julian een hele lieve broer voor je zal zijn. Hij zal je veel willen leren en misschien wel op momenten dat het eigenlijk veel te vroeg is voor jou om bepaalde dingen te leren, maar het hart van jouw broer is van goud, geloof me. En als hij al over onbekende baby’s zegt: ‘Oh kijk mama, wat schattig!’ dan zal hij op jou al helemaal dol zijn. Ik hoop dat jij ook dol wordt op hem. Hij is heel goed in gekke bekken trekken en gekke dansjes doen dus ik weet in ieder geval zeker dat je veel om hem zult lachen. En daar wordt hij dan ook weer gelukkig van, dus snap je…we hebben er echt zin in dat je komt.

Gek idee…ik ben nu alleen thuis…het is stil. Ik hoor en voel alleen het snelle kloppen van mijn hart. Volgende maand lig je hier beneden in een wiegje, zal ik wellicht hierboven zitten en je zachte regelmatige ademhaling horen door de babyfoon… nog vier weekjes.

Tot gauw lief Petoogje.

Dikke kus, mama

3 comments

  1. Prachtig geschreven…..we wachten met jou in spanning af !

  2. Lief verhaal en zo vreselijk leuk voor later

Een tip of aanmoediging? Leuk als je die hier achter laat

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© Copyright 2014, All Rights Reserved
%d bloggers liken dit: